NASA’nın 1 Ocak’ta gerçekleştirdiği Ultima Thule yakın geçişi, uzay araştırmaları tarihinin en uzak misyonu olmuştu. Uzay ajansı artık bu tarihi yakın geçişte elde edilen birinci bilimsel sonuçları paylaştı. Science mecmuasında yayınlanan makalede birtakım değişik noktalar yer alıyor.
Ultima Thule, ‘nazik’ bir çarpışma sonucu oluştu
NASA araştırmacılarının sözlerine Ultima Thule, birbirine bağlı iki farklı cisimden oluşan bir “temaslı ikili” (contact binary). NASA bu iki cismin bundan milyarlarca yıl evvel gerçekleşen “nazik” bir çarpışma sonucunda birbirlerine bağlandıklarını söylüyor.Ultima Thule’un büyük lobuna Ultima, küçük lobuna ise Thule ismini verilmiş. Ultima enteresan bir halde hayli düz bir yapıya sahip. Thule ise yuvarlak yapıda.
Mevzuyla ilgili birtakım açıklamalar yapan New Horizons misyonu baş araştırmacısı Alan Stern,”Güneş Sistemi’nin birinci evrelerinden bu yana neredeyse hiçbir değişime uğramamış, çok güzel bir biçimde saklanmış bir cismi inceliyoruz. Ultima Thule misyonunda yapacağımız keşifler, Güneş Sistemi’nin oluşumu hakkındaki teorilerimizi kıymetli ölçüde değiştirecek.” formunda konuştu.
Ultima Thule, Güneş’ten milyarlarca kilometre uzaklıkta, karanlık ve soğuk bir bölge olan Kuiper Kuşağı’nda yer alıyor. Buradaki cisimler Güneş Sistemi oluştuğundan bu yana donmuş bir halde bozulmadan duruyorlar. Münasebetiyle bilim insanları Ultima Thule ve gibisi cisimlerin bir vakit kapsülü misyonu görebileceğini ve Güneş Sistemi’nin oluşum yıllarına ışık tutabileceğini düşünüyor.
New Horizons araştırmacıları ayrıyeten Ultima Thule’un yüzey özellikleriyle ilgili de birtakım yeni bilgiler yayınladı. 36 kilometre genişliğindeki Ultima Thule, tam 8 kilometre genişliğinde dev bir kratere sahip. Maryland Krateri ismi verilen çukurun Ultima Thule yüzeyindeki en büyük çukur olduğu belirtiliyor.
NASA son olarak Ultima Thule’un ağır kırmızı renkte olduğunu açıkladı. Plüton’dan daha kırmızı bir imgeye sahip olduğu söyleniyor. New Horizons, Ultima Thule öncesinde 2015 yılında Plüton’u keşfetmişti.
Veri transferi devam ediyor
Dünya’dan 6.4 milyar kilometre uzaklıkta bulunan Ultima Thule, 36 kilometrelik bir uzunluğa sahip. New Horizons, 1 Ocak’ta gerçekleşen yakın geçişinde Ultima Thule’a 3500 kilometre kadar yaklaşmıştı. Ortadan yaklaşık altı aylık bir müddet geçti fakat New Horizons’un yakın geçiş sırasında elde edilen bilgilerin Yeryüzü’ne ulaşması şimdi tamamlanması. Ultima Thule inanılmaz uzak bir pozisyonda bulunduğu için data transferi çok yavaş bir süratte gerçekleşiyor.
NASA’nın yaptığı açıklamalara nazaran New Horizons’un bilgi gönderme suratı saniyede yalnızca 125 bayt düzeyinde. Uzay ajansı, yakın geçiş datalarının külliyen Dünya’ya ulaşması için yaklaşık 20 ay üzere bir müddet gerektiğini söylemişti. Yani 2020’nin sonlarına kadar transfer süreci devam edecek.
