babalarının elinden para beklemeye çalışmasınlar, çaba etsinler” dedi.
Bolu’da, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tarih Kısmı’ndan 2013 yılında mezun olan Halil Acar (36), formasyon alarak 5 yıl boyunca öğretmen olarak atanabilmek için KPSS imtihanlarına hazırlandı. Kuvvetli imtihan hazırlığı sürecinde boyunca kasaplık, akaryakıt istasyonlarında çalışan Acar, girdiği son imtihanın akabinde atanamayınca öğretmenlik hayalinden vazgeçti. 30 yaşında tesadüfen akü satışı yapan bir arkadaşıyla yolu kesişti. Küçük bir sermayeyle akü satmaya başlayan Acar, 6 yılda iddia edemeyeceği bir noktaya geldi. Bolu’nun her köşesinde yolda kalan vatandaşlara ve adreslere akü teslimatı yapan 36 yaşındaki Acar’ın 3 ilçede ise şubesi bulunuyor. Öğretmenlik hayali yarım kalan lakin hayallerini akü satarak gerçekleştiren Acar, öğretmen adaylarına seslenerek, “Anne-babalarının elinden para beklemeye çalışmasınlar, çaba etsinler” dedi.
“Bir türlü devlet dairesine yerleşemedik”
2013 yılında tarih kısmından mezun olan ve eğitim sürecinde daima çalıştığını tabir eden Halil Acar, “Eğitim süreçlerinde yani her yıl yaz tatilinde, orta tatilde olsun, öğrenci arkadaşlarım, tatile gezmeye giderken ben daima bir yerlerde daima çalıştım. Masraflarımı kendim karşılamaya çalıştım. Sağ olsun ailem de eğitim sürecinde her vakit yanımda olmaya çalıştılar. Yani biraz kısıtlı imkanları da okudum. Tarih kısmı bitirdim sonrasında formasyon aldım. Okulu bitirdikten sonra bir yıl Dörtdivan Çok Programlı Lisesi’nde tarih öğretmenliği yaptım, derslere girdim fiyatlı olarak. Sonrasında Ankara’da 2-3 yıl özel bir okulda misyon yaptım. İşte bu süreçte daima KPSS’ye hazırlandık, olmadı. Polisliği denedim, onda tekrar birebir formda oldu bir türlü devlet dairesine yerleşemedik” dedi.
“4 yıl kadar kasaplık mesleğini yaptım”
Tesadüfen elektrikli bisiklet tamirine gittiği esnada akü satışı yapan arkadaşıyla karşılaştığını belirten Acar, “Süreç devam ederken kasaplık yapmaya başladım. 4 yıl kadar kasaplık mesleğini yaptım. Sonra 2018’de evlendim. Evlendikten sonra belirli bir bütçeyle, elektrikli ve akaryakıtlı motosiklet alıp satmaya başladık. Tesadüfen bir yere tamire giderken orada bir arkadaş ‘Aküleri aldık, satamadık’ dedi. Ben de dedim ki, ‘Biz satalım bunları’. Aküleri satmaya başladım yavaş yavaş. ve sonrasında muhakkak bir piyasa oluşturdum. Şu anda Bolu merkezde hizmet veriyoruz. 3 adet de ilçelerde şubemiz var” diye konuştu.
“Önceden internet sitelerinden müşteriyi buluyordum. Şuan buna vaktim yok”
Eskiden müşterileri internet üzerinden bulduğunu şuan da ona vakti olmadığını lisana getiren Halil Acar, “Müşterilerle konuşurken, ‘Öğretmenim, atanamadım’ dediğimde müşterilerim benimle dertleniyorlar sağ olsunlar. ve sonra diyorlar ki öteki vatandaşlara, ‘Ya işte bir öğretmen kardeşimiz var. Sahiden hoş bir hizmet sunuyor. Fırsatçılık yapmadan yardımcı oluyor’ diye. Onlar da tanıdıklarına bizi öneriyorlar ve bir kişi bin kişi ediyor. Evvelce internet sitelerinden müşteriyi buluyordum. Şu anda mesela benim oralara bakacak fırsatım olmuyor. Burada akü dağıtmaktan” tabirlerine yer verdi.
“Kötü gidişat olduğunda bunu düzeltecek bir sermayemiz yoktu”
Atamadıktan sonra karamsarlık yaşadığı devirlerin olduğunu tabir eden Acar, “Yani karamsarlık illaki oldu. Mutlaka oluyor. Okuyup atanamadıktan sonra yani dua ediyordum, ‘Allah’ım bana bir yol göster’ diye. Düğünde masraflarımıza kadar mesela ailem zar sıkıntı karşıladı. O vakit ailemin de durumu çok yeterli değildi. Fakat vakitle her şey oluyor. Çalışmak lazım da. 3-4 yıl boyunca sabah çıkıp gece yarısına kadar, eşim olsun, çocuğum olsun, 5 yaşında, ‘Baba sen ne vakit bizimle kalacaksın?’ diye ben çok sorularını duydum. Lakin pes etmedim. Bu noktaya geleceğini düşünmüyordum. Kısıtlı bir sermayeyle başladığımız için düşünmüyordum. Çok düşük bir sermayeyle başladık. Makus gidişat olduğunda bunu düzeltecek bir sermayemiz yoktu” formunda konuştu.
“Annesinin babasının elinden para beklemeye çalışmasınlar çaba etsinler”
Son olarak atanamayan ve umudunu yitiren öğretmen adaylarına seslenen Acar, “Şunu söylemek istiyorum okumuş, atanamamış bireyler, yalnızca devlete bel bağlamaya çalışmasınlar, annesinin babasının elinden para beklemeye çalışmasınlar gayret etsinler. Yeni iş fikirleri arasınlar. Ben o halde yaptım ve tuttu. Mesela bu işlere başladığımda ben kasaplık yaparken bana, ‘Sen öğretmen oldun. Kasaplık yapıyorsun. İşte akaryakıt istasyonunda pompa vazifelisi olarak çalışıyorsun’ diyorlardı. Ben ne yapayım yani? Atanamayan arkadaşlar bir yerlerden başlamalı diye düşünüyorum. En azından tekrar devlete girmek KPSS’ye çalışmak üzere bir fikirleri varsa birebir vakitte yeni bir şeyler yapmaya kendileri de çalışsınlar. Hani ilerleyen periyotta devlet olmasa bile ortada kalınmasın” dedi. – BOLU
