Neden ‘suça sürüklenen çocuk’ hiç düşündünüz mü?
Çocuk denilince akla gelen daima masumluktur,akıllarda çocuk daima kabahatten uzak ve paktır.
Bu niyet bazen çelişkiye düşer.Çocukların sebep olduğu kabahatler ,gözümüzde onları bir anda canavarlaştırır.Şaşkın yüz tabirimiz beliriverir.Bizim onlara yüklediğimiz manalar bunlar değildir.Hadi canım,Allah Allah,Ne günlere kaldık,Tabii olağan …ardından kurduğumuz yargılayıcı cümlelerdir.Onları ve yaptıklarını anlamak güçtür.
Kamu malına ziyan verme ,hırsızlık,yaralama üzere mahkemeye intikal edilen hatalar ,çocuklara suça sürüklenen çocuk sıfatını getirmektedir.
Denildiği üzere;suça sürüklenen çocuk….
Burada suçlanan onlar;ancak onların da suçlaması gerekenler var.
Neden suça sürüklenen çocuk hiç düşündünüz mü?Yaşantılarını hiç merak etiniz mi ve görebildiniz mi?
Bayan ve erkek bir çocuk dünyaya getirmiş;fakat bundan evvel maddi şartları isteklerini karşılayamayacak seviyede olmasına rağmen ortalama en az 3 çocuk daha dünyaya getirmiş ve bundan sonra getirmeyeceği de düşük bir mümkünlük.Aile maddi meşakkatler çekmekte ve çocuk daima devrinin gereği özenti davranışları göstermektedir.Ebeveynler istekleri karşılayamadığı üzere,toplumsal bir aile modelini oluşturmak ismine anne,baba rollerinden büsbütün uzaktır.
İkamet edilen yere bakındığında ise;2 odalıdır ve kendilerini birey olarak hissedebilecekleri,kendilerine mahsus odaları bulunmamaktadır,anlayacağınız birinci özgüven adımları başlamadan sonlandırılmıştır.Buna bir de ebeveynlerin birebir odada kalması eklenirse cinsel kimlik bozukluklarının ve suçluluk inançlarının temelleri atılmaktadır.
Bulunduğu etrafta model alacağı şahıslarında hata işliyor olması ‘suç’ kavramını olağanlaştırmakta ve bedel yargısı olmaktan çıkarmaktadır.Onlar artık, kabahat işlemekten çekinmezler ise varlardır.
Çocukların tek isteğidir kabul görmek ve ödüllendirilmek .Her bireyin de isteği kendini gerçekleştirmektir ve onlara sunulan şartlarda bunlardır.Herkes kendisini ilişkin olduğu etrafta sunulan şartlar dahilinde gerçekleştirmeye çalışır.
Bu durumların varlığı geçmişte çocuk olan büyüklerinde içselleştirmelerine sebep olmakta ve onlarda sorun çözme maharetini zayıf olanlara şiddet uygulamakla ve husus kullanımı ile sağlamaktadır.
Aile içerisinde şiddetin olması öfke ve intikam hislerini beraberinde getirir.Çocukta içsel çatışmalara neden olur ve inanç hissini zedeler.Çocuk öfkesini diğerlerine uygulayacağı saldırganca davranışlarda gidermeye çalışır;çünkü aşağılanmıştır ve güçlü olduğunu kendisine ve etrafına kanıtlamaya çalışacaktır.Bu kısır döngüde ;onların geleceğini ailelerinde,ailelerinin çocukluğunu da onlarda görebilirsiniz.Görüldüğü üzere model almak bir hayata bedeldir.
Ailenin maddi durumu güzel olmadığından ruhsal gereksinimler göze dahi gelmemektedir.Maddi gelir elde etmek ismine çok erken yaşta çalışmaya başlatılan çocuk için okul sürecinin devamı kelam konusu dahi değildir;çünkü buna ait bir model yoktur.Hırsızlık yapan bir etrafta de çocuğun okumasını beklemek,hayal kırıklığıdır.Erken yaşta alınan maddi sorumluluk çocukluk periyotlarının aç kalmasını sağlar.Çocuk olamadan birey olan kişi ise yaşantısı boyunca bu devirlere takılı kalır.Bunların sonucunda ise olağan olan, gelecekte Ruhsal problemler ve bozukluklar yaşamasıdır.
Bakıldığında bu etrafta çocuk olabilmek;saldırgan,risk almaktan kaçınmayan,aşağılanan,kendisini kâfi göstermek için onlar üzere davranan,olumsuz davranışları pekiştirilen,içi boş bir özgüvene sahip olmak demektir.
Kabahat yalnızca somut bir göstergedir ve topluma gösterdikleri bir yardım davetidir.Çocuk hata işlemez,çocuğa kabahat işletilir.
Onlar için kabahat değil suça sürüklenen nedenler değerlidir.Hangi cürüm olursa olsun aslında daima dokunulmamış çocuk ruhları vardır.Tek istekleri Çocuk olmaktır.
