Gerçekten çaresiz hissettiğimiz için… içinden çıkamadığımız için… diğer bir çıkış yolu bulamadığımız için…
Neden Terapiye gideriz?
Rollo May, insanların terapistlere kaybettikleri iradelerinin yerine koyabilecekleri bir şey bulmak için gittiklerini söyler. Aslında haklıdır da May bu telaffuzunda beşerler ne yapacaklarını bilemediklerinde… kendi iradeleri ile bir çıkış yolu bulamadıklarında… kendi iradelerini değiştirmek için gelirler terapiye… lakin insanların ömür seyahatlerindeki bu değerli süreçte düşülebilecek en büyük yanlışlık, bir terapist olarak insanların iradesinin yerini almaktır…
Terapi bir seyahattir, öze doğru… terapi bir süreçtir insanı kendine yaklaştıran … “yaşamda ben sahiden ne istiyorum?” sorusunun karşılığını bulmamızı sağlayan… O yüzden terapi, May’in dediği üzere iradenin yerine koyabilecek diğer bir şey bulmaktan öte, kişinin kendisi ile tahminen de birinci kez tanışmasıdır… kendi iradesinin tanışmadığı tarafları ile tanışmasıdır.
Leslie Farber yaşadığımız devranı “bozuk irade çağı olarak nitelendirirken sanırım biz terapistlere düşen en büyük misyon, insanların kendileri ve iradeleri ile tanışmalarını içeren bu değerli seyahatte onlara birer ruh eşlikçisi olmaktır.
Neden Terapiye gideriz?
