Doğum yapmaya hazırlanan, yeni doğum yapan ve bebeklerini büyütmekte olan ebeveynlerin, bilhassa de annelerin temel tasası bu devirde çocukları için “mükemmel” olanı sunup sunamadıklarıyla alakalıdır. Halbuki anneler de babalar da kendi yeterliklerince güzel anne ve babadırlar. Winnicott 1949 yılında “Good Enough Mother”- Gereğince Âlâ Annelik kavramıyla, bebeğin “katlanabileceği kadar” ve “geçici” yetersizlikler gösterebilen annelerden bahsetmektedir. Annelik fonksiyonlarından tutma (holding), annenin bebeği koruyup, desteklemesidir. Yeni doğan bebek kendi kendini organize edebilecek durumda değildir. Bu sebeple, annenin bebeği “tutması”, bebeğin alanını belirlemesi açısından değerlidir. Başka kıymetli bir annelik fonksiyonu ise, ele almaktır (handling). Bebekle bedensel temas kurup, bebeğe inançta olduğu hissini vermesidir annenin. Bunların yanı sıra, annenin ayna rolü vardır. Bebek annesine bakınca kendini görür. Bebeğin yüzü buruşursa, annenin yüzü de buruşur. Bebeğin yüzü gülerse, annenin yüzü de güler. Bebeğin annesinin yüzüne baktığında nasıl göründüğü, orada ne gördüğü ile irtibatlıdır. Anne, bebeğe kendisini yansıtır. Anne yansıtamadığında ise, çocuk huzursuz, çok hareketli, saldırgan olur ki annenin dikkati çocuğa yönelebilsin diye. Tıpkı vakitte annenin, bebeğine bakım verebilmesi için öncelikle bebeğiyle özdeşim kurması gerektiğine vurgu yapar Winnicott. Bu süreç için de gebelik en güzel prova devridir. Bu sayede anne bebeğinin neye muhtaçlığı olduğunu, bebeğinin neden ağladığını anlayabilir hale gelecektir. Bebeğinin tasalarını, isteklerini algılayabilen anne, bebeğin muhtaçlıklarını karşılamaya yönelik uygun objeler sunar. Bebek bu sayede öncelikle “tümgüçlülük” denilen, “her istediğim istediğim anda gerçekleşiyor” tecrübesini yaşar, daha sonra da annenin bebeğe “katlanabileceği” mahrumluklar yaşatmaya başlamasıyla birlikte bebek tümgüçlülükten gerçekliğe yönelmeye başlar ve tüm isteklerinin ve gereksinimlerinin tam da o anda karşılanamayabileceği gerçeğiyle tanışır ve tümgüçlülükten vazgeçiş süreci başlar … Anne ile bebek ortasında oluşan münasebetin bağımlılığından ise anneyi “baba” kurtarır…
“YETERİNCE İYİ ANNE” OLABİLMEK
